Сообщения

Сообщения за январь, 2019

НАСР

САҲВ Ҳикоя Дар бехудиҳо Худои худро бишнос. Ҳикмат . Аз лаҳзаҳои аввали ҳаёт бо инояти Парвардигор ба одам ғамхорӣ мекунанд. Аввал меҳрубониҳои доя, сипас модару падар, бибиву бобоҳо ва дигар пайвандону наздиконро ҳис менамояд. Дар кӯдакистон мураббияҳо, дар мактаб омӯзгорон, ҳамин тавр инсон бо пуштибонии чунин одамони азиз, дӯстону атрофиён ба воя мерасад ва зиндагии мустақилона пеш мебарад. Вале одам набояд ба ин меҳрубониҳо одат кунад, онро чун амали муқаррарӣ, ки то охири умр давом мекунад, қабул намояд. Умедҷон дар оила баъди ҳафт духтар таваллуд шуд ва атрофаш ба қавле, пури меҳрубонону ғамхорон буд. Вай дар чунин муҳит ба камол расид. Гӯё вайро аз даст ба замин намонда калон карданд. Дар мактаб ташкилоти ҷавонон, баъди узви ҳизб шудан, ташкилоти ҳизбӣ роҳбару маслиҳатгараш буданд. Ҳамеша дар тӯю маърака, ҳангоми беморию душвориҳо дар атрофаш одамони дилсӯз ҳозир мешуданд. Умедҷон таълиму тарбияи хуби замонаро гирифта ба воя расид, оиладору фарзанддор шуд. Дар ҷамъият...

назм

Бо орзуи дидор Иброҳимҷон Дӯст­ализод 26-уми майи соли 1991 дар Панҷакент ба дунё омадааст. Таҳсили ибтидоиро дар мактаби зодгоҳаш гирифта, соли 2013 Донишгоҳи миллии Тоҷикистонро хатм намудааст.  И.Дӯстализод муаллифи маҷмӯаҳои шеърии “Дуруд, фардо”, “Мусиқии нафас” ва “Пайи имдоди гул” мебошад. Ҳамчунин, якчанд маҷмӯаҳои илмӣ-публисистии ӯ нашр гардиданд. Бекод Бе ту дил дар қафас асту ҷонам, Парри коҳе, ки ба дасти бод аст.  Ҳамнафас будану бо ҳам будан Одату анъанаи аҷдод аст. Баъди дидори ту шоир гаштам, Гарчи ин пешаи модарзод аст. Гар ту дорӣ ҳаваси бикшодан, Қулфи дарҳои дилам бекод аст. Вопасин умед Аз сӯйи соате, ки дар айвони туст, дӯст, Овои дасти сонияҳо мерасад ба гӯш. Вақти видоъ мерасад, аммо дилам ҳанӯз Уммедвори туст. Яъне, ҳанӯз ҳам, Дар охирин нафас, Дидорат орзуст, дидорат орзуст… Муколамаи шубоб Гуфтам ҷавониямро: «меоӣ ё наоӣ?» Аз дур як садо шуд овои бесадоӣ: «-Вақте ки бо ту будам, зебоиям надидӣ, Акнун, ки меравам ман, бар кӯйи ман га...

Наср

Кабўтарҳои сафед Новелла Қаҳрамон Равшанович то ҳадде асабӣ мегардид: парвози самолёти вай боз мавқуф гузошта шуд. Дар паси тирезаи фурудгоҳ селборон буд. То ҳоло нишоне аз ҳавои кушод, ки самолётҳо парвоз мекарданд, набуд. Ҳол он ки дар хона дар хусуси бозгашти вай хабар доранд. Эҳтимол, барои пешвозгирии вай мошинеро аз корхона фиристодаанд. Ин ҷо бошад,селборон аст, борон гӯиё аз сатил мерехт. Қаҳрамон Равшанович бошад, ҷойи боберо дарёфта, баҳузур нишаст. Ҷомадон ва дигар бастаҳоро пештар кашида, ба болои курсӣ гузошт, аз хастагӣ чашмонашро пӯшид. Вай аз сиҳатгоҳ, ки дар он ҷо истироҳат кардааст, омада, рӯзи дароз дар шаҳри бегона мегашту барои хешу табор, ҳамкасбҳо савғотӣ меҷуст. Ин ҷо бошад, борон омад. Дар асл чӣ ҷойи тааҷҷуб — фасли тирамоҳ аст. Худ нафаҳмида монд, ки чӣ тавр ба ғанаб рафт. Вай ба такрор хоберо дид, ки он вайро маҳзун ва парешон мекард. Офтоби нурафшон, рӯзи беабри баҳор. Осмони каб-кабуд ва ду кабӯтари ба мисли барф сафед дар ин нилгунии беҳудуд дар ...
Тоҷикистон: меҳр аз нигоҳи аввал Як ҳафта, журналистони ӯзбекистонӣ, на чун узви ҳайати намояндагони расмӣ барои худ Тоҷикистонро аз нав кашф намуданд. Инчунин имкониятҳои ҳамкории мултимедиявиро бо ҳамкасбони тоҷикистонӣ омӯхтанд. Ва инро дар медиасфераи ҳар ду мамлакат аломати нек пиндоштан мумкин аст. Медиа-туре, ки аз тарафи Мактаби мустақили журналистии «Тоҷикистон — асри ХХI» дар шарикӣ бо Маркази бозомӯзии журналистони Ӯзбекистон ташкил карда шуд, баръало нишон дод, ки девори нофаҳмиҳо байни мамлакатҳои мо дар оқибат вайрон шуд. Мо тайёрем дар ҳамаи соҳаҳо ҳамкорӣ кунем, кори якҷояро барои шикасти стереотипҳои манфие нигаронем, ки дар солҳои гузашта ба вуҷуд омадаанд. Шояд аз ҳамин сабаб иштирокчиёни медиатур Шартнома дар бораи шарикии стратегии байни Ҷумҳурияти Ӯзбекистон ва Ҷумҳурияти Тоҷикистонро, ки 17-уми августи соли равон баста шуда буд, ратификатсия кардани Президент Шавкат Мирзиёевро бо чунин рӯҳбаландӣ қабул карданд. Он ҳангоме рӯй дод, ки мо мавзӯи материалҳои...