ЛАТИФАҲО

ШАКАРХАНД

ИН САДОИ ЧИСТ

Ду рафиқ ба садои ҷӯшидани об гӯш медоданд. Яке аз онҳо пурсид:

- Ин садои чист?

Дигар ҷавоб дод:

- Садои микробҳо.

ЗАРРОФА

Муаллим аз талаба пурсид:

- Кадом ҳайвон бештар гармиро дӯст медорад?

- Заррофа, - ҷавоб дод шогирд.

- Чаро заррофа?

- Чунки гардани дарози он нисбат ба дигар ҳайвонҳо ба сӯи офтоб бештар майл дорад.

ДАСТУ РӮЙИ НОШУСТА

- Чаро гӯшу гардани ту ҳамеша ношуста? - пурсид роҳбари синф аз Анвар.

- Чунки модарам ҳар пагоҳӣ фақат «дасту рӯятро шӯй» мегӯянду халос, - ҷавоб дод Анвар.

АВВАЛ СЕБ ДИҲЕД

Муаллим ба шогирд:

- Ту ду дона себ дорӣ, ман ба ту боз ду донаи дигар себ додам. Ҷамъ дар дасти ту чанд себ мешавад?

Шогирд:

- Аввал себ диҳед, баъд мегӯям.

Аляскаро наёфтам..

-Бар ту чӣ шуд, чаро гиря мекунӣ - пурсид хоҳар аз аппааш.

-Муаллими география бар ман баҳои “2” гузоштанд. Ман Аляскаро наёфтам...

-Туро бину хаёлпараст! Хай баъд дар куҷо монданат ба ёдат омад?

«Падари ман»

-Алло, Шумо роҳбари синфи панҷи “Б”? Писарам имрӯз ба мактаб омада наметавонад.

-Кӣ гап мезанад?

-Падари ман.

“Даҳони пӯшида сад тилло”

Муаллим:

- Мавзӯи вазифаи хонагиро гап зан.

Хонанда:

-Гап намезанам.

Муаллим:

- Чаро?

Хонанда:

- Худатон дирӯз гуфта будед, ки “Даҳони пӯшида – сад тилло”.

Шогирди нодон

Муаллим аз нодонии шогирдаш бадқаҳр шуда мегӯяд:

- Дар каллаат ягон чиз ҳаст? Гап зан!

- Устод, ҳаст. Мӯй ҳаст, чашм ҳаст, бинию даҳон ҳаст, – дар ҷавоб гуфт хонанда.

ШАКАРХАНД

- Ваіте ки ман дар мактаб мехондам, - гуфт марде ба писараш, - аз фанни таърих доим баµои “5” мегирифтам, аммо ту бошє, фаіат баµои “3” мегирє.

Писар дарµол їавоб дод:

- Падарїон, ваіте ки шумо дар мактаб мехондед, таърих хеле кґтоµ буд.

- Теша исм аст ё сифат? - пурсид муаллим аз шогирде.

- На ину на он. Теша - писари амаки Абдулло, µамсояи мост, - їавоб дод шогирд.

- Боз баµои “2” гирифтє? Магар саволи муаллимро нафаµмидє? - пурсид падар.

- Не, муаллим їавоби маро нафаµмид, - їавоб дод писар.

Карим хурсанд назди падараш омаду гуфт:

- Медонед дада, ман имрґз баµои “5” гирифтам.

- Аз кадом фан, їони дада?

- Аз табиатшиносє “2”, аз таърих “3” гирифтам, ки їамъаш “5” мешавад.

Муаллим фанни “ЇуІрофия” аз Шариф пурсид:

- Ту гґй, ки хурдтарин нуітаи Замин куїост?

- Хонаи мо, - їавоб дод Шариф.

- Бибиам бисёр тарсончак аст, - гуфт Азиза ба дугонааш.

- Чаро?

- Медонє, агар мо аз болои ягон кґпрук гузаштанє шавем, ґ дасти маро маµкам мегирад.

Дар ваіти имтиµон муаллим аз шогирд пурсид:

- Дар бораи аз гармию сардє таІйир ёфтани їисмµо чє медонє?

Шогирд каме фикр карду гуфт:

- Ґамаи їисмµо аз гармє васеъ ва аз сардє фушурда мешаванд.

- Дуруст, - гуфт муаллим. - Канє як мисол гґй.

- Масалан, ваіти тобистон, ки µаво гарм аст, рґзµо дароз ва дар зимистон, ки µаво сард мебошад, рґзµо кґтоµ мешаванд.

Рґзе Булбул ном писарбачае ба боІ гелосхґрє даромадааст. Ногоµ боІбон дар болои дарахт гелосхґрии ґро дида, гуфтааст:

- Бача, чє ном дорє?

- Булбул, - їавоб додааст ґ.

- Агар булбул бошє, суруд хон, - хоµиш кардааст боІбон.

- БоІбон овози гґшхарошу нофорами ґро шунида, гуфтааст:

- Наход, ки булбул µамин хел хонад?

Бача аз болои дарахт їавоб додааст:

- Булбули гелосхґр µамин хел мехонад.

  Муаллим:

- Барои вайрон нагардидани шир онро чє гуна нигоµ доштан лозим?

Хонанда:

- Онро дар гов гузоштан даркор.

Муаллим:

- Толиб, мори айнакдор ба кадом гурґµи µайвонµо дохил мешавад?

- Ба µайвонµое, ки масофаи дурро дида наметавонанд.

- Заррабин барои чє лозим?

- Барои микробµо!